حروف ذولقیحروف ذولقی، حروف نیازمند به استفاده از تیزی نوک زبان هنگام تلفظ است. ۱ - معنای لغوی ذولق«ذولق» یا «ذلق» به تیزی هر چیزی می‌گویند و در علم تجوید نیز منظور تیزی نوک زبان است. ۲ - تعریفبه حروفی که نوک زبان در تلفظ آن‌ها اثر داشته باشند «حروف ذولقی» می‌گویند. این حروف «ظ»، «ذ»، «ث» هستند که از مخرج چهاردهم حروف ادا می‌شوند. برخی به اشتباه، حروف مذکور را حروف لثوی دانسته‌اند. [۱]
بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، ص۱۶۴.
[۲]
پور فرزیب مولایی، ابراهیم، تجویدجامع، ص۴۷.
[۳]
موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص۴۱.
[۴]
فاضل گروسی، عبد الحسین، - ۱۳۲۴، تجویداستدلالی، ص۱۲۴.
۳ - عناوین مرتبطمخرج چهاردهم حروف. ۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «حروف ذولقی». |